مقایسه آمادگی کارکردی و کیفیّت زندگی سالمندان مرد دارای و بدون ترس از افتادن و سابقه افتادن

مقدمه و هدف: افتادن و ترس از افتادن، از پیامدهای سالمندی و از مسائل عمده مرتبط با سلامت سالمندان هستند. هدف این تحقیق، مقایسه آمادگی کارکردی و کیفیّت زندگی سالمندان مرد دارای و بدون ترس از اُفتادن و سابقه افتادن بود. مواد و روش ها: روش تحقیق، توصیفی و جامعه آماری تحقیق عبارت بودند از سالمندان مرد شهر اراک که 91 آزمودنی به طور داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه sf-36، مقیاس اعتماد به تعادل، مجموعه آزمون آمادگی کارکردی سالمند، آزمون وضعیّت مختصر روانی و فراوانی افتادن استفاده شد. تجزیّه و تحلیل داده ها با آزمون آنالیزکوواریانس، با نرم افزار spss-16 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره گروه بدون ترس از افتادن نسبت به گروه دارای ترس از افتادن، در همه زیرمقیاس های کیفیّت زندگی و آمادگی کارکردی (به استثنای انعطاف پذیری) به طور معنی داری بالاتر بود (p≤ .05). میانگین نمره گروه بدون سابقه افتادن نسبت به همتایان دارای سابقه افتادن در زیرمقیاس های کیفیّت زندگی و آمادگی کارکردی (به استثنای انعطاف پذیری)، به طور معنی داری بهتر بود (p≤ .05). نتیجه گیری: ترس از افتادن و سابقه افتادن منجر به اجتناب سالمندان از انجام فعّالیّت های زندگی روزانه می شود و این اجتناب از فعّالیّت ها، می تواند باعث اُفت آمادگی کارکردی و در نتیجه کاهش کیفیّت زندگی و سلامتی سالمندان شود.